İnsanoğlunun yaşamını devam ettirebilmesi için gıda ve su ne kadar gerekli ise hasta olmadan önce sağlığını koruması, hastalandıktan sonra ise sağlığını tekrar kazanabilmesi için şifalı bitkiler ve baharatlar da o kadar gerekliydi.

Bu yüzden Hipokrat ve Galen’den İbn Sînâ’ya kadar geleneksel tıbbın temsilcilerinde şifalı bitkiler en önemli tedavi araçlarından biri olmuştur. Şifalı bitkilerle ilgili tarihte gerek Arapça gerek Osmanlıca pek çok kitap telif edilmiştir. Bunların bazıları müstakil kitaplar halinde bazıları ise ansiklopedik tıp eserlerinin içinde bir bölüm olarak yazılmıştır.